Yatora   อนิเมะ  ทำเหมือนว่าเขาเข้าใจทุกอย่างแล้ว แต่นั่นคือทั้งหมด - เป็นการกระทำ เขาดูและบางครั้งก็ทำตัวเหมือนคนทำผิด ฟอกผมและอยู่กับเพื่อนทั้งคืน เขาเป็นนักเรียนตรงที่จะทำให้แม่ของเขาพอใจ และเขาก็งีบหลับไปตามวิชาเลือกที่ "โง่" อย่างศิลปะเพื่อชดเชย . ทุกสิ่งเปลี่ยนไปในวันหนึ่งเมื่อเขาเห็นภาพเขียนสีน้ำมันของรุ่นพี่ ทันใดนั้น ศิลปะก็ไม่ใช่แนวคิดที่เป็นนามธรรม แต่เป็นการแสดงออกถึงรูปแบบที่ชัดเจน และมากขึ้นเรื่อยๆ มันคือสิ่งหนึ่งที่ทำให้ Yatora รู้สึกว่าบางทีเขาอาจค้นพบการเรียกร้องที่แท้จริงของเขาแม้จะมีชื่อและธีมของศิลปะ แต่หนังสือเล่มนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ Picasso ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีเพราะฉันมักจะเห็นด้วยกับนักแสดงตลก

Hannah Gadsby เกี่ยวกับเขา มันมีเรื่องราวเกี่ยวกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่ค้นพบสถานที่ที่เขาต้องการอยู่ – ก่อนที่จะพบว่าเขาไม่เพียงแต่สนุกกับงานศิลปะ แต่ยังได้รับอนุญาตให้สนุกกับมัน ศึกษามัน และมีส่วนร่วมในมัน บรรลุผลสำเร็จ (ยังจงใจกระทำความผิดด้วย ) ตัวเอก Yatora กำลังลอยตัวอยู่ ไม่แน่ใจว่าเขาต้องการอะไร เขารู้ว่าพ่อแม่ของเขา (หรืออย่างน้อยแม่ของเขา) ต้องการอะไรสำหรับเขา และเขารู้ว่าเพื่อนของเขาคิดอย่างไร แต่เขาไม่เคยหยุดถามตัว เองว่าต้องการอะไร

ในแง่นั้น มีกรอบการบรรลุนิติภาวะที่คุ้นเคยมากสำหรับซีรี่ส์ Manga Taisho Grand Prize เล่มแรกของ Tsubasa Yamaguchi (แนวตั้งที่ตีพิมพ์ก่อนหน้านี้ดัดแปลงจากภาพยนตร์เรื่องShe and Her Catเป็นจุดที่น่าสนใจ) Yatora อยู่ในตำแหน่งที่คนหนุ่มสาวจำนวนมากในโรงเรียนมัธยมและวิทยาลัยพบว่าตัวเองอยู่ใน: เขาไม่แน่ใจว่าเขาจะไปที่ใด ดังนั้นเขาจึงพยายาม เป็นทุกอย่างให้กับคนสำคัญทั้งหมดและเพียงแค่หวังว่าสิ่งหนึ่งเหล่านั้นจะกลายเป็นสิ่ง. สำหรับ Yatora นั่นหมายถึงการรักษาเกรดเฉลี่ยให้สูง (หรือเทียบเท่าในภาษาญี่ปุ่น) สำหรับแม่ของเขาที่ต้องการให้เขาเข้ามหาวิทยาลัยที่ดีในขณะที่ยังเป็นเด็กปาร์ตี้กับเพื่อน ๆ ของเขาซึ่งไม่มีใครต้องการไปเรียนที่วิทยาลัยตั้งแต่สองคน ทั้งสามจะเข้าครอบครองกิจการของครอบครัว ผลที่ได้คือเขาเหนื่อยล้าโดยไม่มีความสุขจากสิ่งที่ทำ เขาเป็นนักสูบบุหรี่ในสังคม เป็นนักเรียนที่เรียนมาโดยตรง และเขาก็แค่…คือ

เช่นเดียวกับเรื่องราวของวัยรุ่นหลายๆ คนก่อนหน้าเรื่องนี้ การเปลี่ยนแปลงทั้งหมดในชั้นเรียนศิลปะที่เขาเรียนอยู่นั้นดูเหมือนจะเป็นวิชาเลือกที่ง่าย ไม่ใช่ตัวชั้นเรียนเอง หรือแม้แต่ครู ที่ได้รับรางวัลจากมาตรฐานการ์ตูนสำหรับผู้ใหญ่ในเรื่องความสนใจที่เธอมอบให้กับนักเรียนของเธอ (มีช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมเมื่อเพื่อนคนหนึ่งของ Yatora พูดติดตลกว่ากำลังจะทาสีหน้าอกของแฟนสาวเพื่อมอบหมายงาน "มุมมองโปรดของฉัน" แล้วเธอก็เข้ามาอย่างเต็มที่เพื่อเสนอแนะวิธีวาดภาพให้ดีที่สุด ไม่ต้องอาย ไม่มีความฉลาด เป็นเพียงคำแนะนำทางศิลปะ) เมื่อเขาเห็นภาพเขียนสีน้ำมันคลาสสิกโดยหนึ่งในรุ่นพี่ของเขา เด็กสาวในชมรมศิลปะ ที่โลกเปลี่ยนไปสำหรับ Yatora โดยเฉพาะเมื่อเขาถามเธอว่าทำไมผลงานที่ยังไม่เสร็จจึงมีหุ่นตัวเดียวที่มีผิวสีเขียว .เขาทำได้ และสิ่งต่อไปที่ใครๆ ก็รู้ เขาเข้าร่วมชมรมศิลปะและทุ่มสุดตัวที่พอจะทำได้ในการวาดภาพ การ์ตูนวาย

ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ตระหนักว่าไม่เพียงไม่ง่ายอย่างที่คิดเท่านั้น แต่ยังต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่อาจให้ผลหรือไม่ได้ผลจริง ในขณะที่บางส่วนของหนังสือมีแง่มุม "วิธีการ" ที่โชคร้ายสำหรับพวกเขาที่รู้สึกเหมือนอ่านสารคดีมากกว่าสิ่งใด (เช่นคำจำกัดความที่ละเอียดถี่ถ้วน) ช่วงเวลาสีน้ำเงินจับความเข้าใจว่าในสาขาสร้างสรรค์ใด ๆ จะมีใครบางคนอยู่เสมอ ดีกว่าคุณหรืออย่างน้อยคนที่คุณรู้สึกว่าดีกว่า สำหรับ Yatora ช่วงเวลานี้มาก่อนเมื่อรุ่นพี่ ของเขาด้วยภาพเขียนสีน้ำมันอธิบายว่าถึงแม้ความสามารถของเธอและคำแนะนำสำหรับโรงเรียนศิลปะที่ยอดเยี่ยม

เธอก็ไม่มีทางรับประกันได้ว่าจะเป็นนักเรียนที่ไหน  ดูอนิเมะ ซึ่งอาจหมายถึงจุดจบของความทะเยอทะยานของเธอ เขาคิดไม่ถึงว่าจะมีใครที่ดีกว่าเธอได้ แต่เธอและคนอื่นๆ ในชมรมศิลปะรับรองกับเขาว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ – และถ้ามีคนที่ดีกว่าเธอหมายความว่าอย่างไรสำหรับ Yatora ผู้ที่ไม่มีระดับใกล้เคียงกับเธอ? เรื่องราวจะดำเนินต่อไปเมื่อ Yatora เริ่มเรียนหลักสูตรเตรียมศิลปะและเขาได้พบกับเด็กชายอีกคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะล้ำหน้ากว่าใครๆ หลายปีแสง ทำให้ตระหนักได้ว่าหลายคนมีเมื่อพวกเขาแยกทางออกจากโรงเรียนมัธยม - พวกเขาอาจมี เคยดีที่สุดที่นั่น แต่มีโอกาสเสมอที่พวกมันจะเป็นแค่ปลาตัวใหญ่ในสระเล็กๆ และเมื่อพวกมันว่ายน้ำในมหาสมุทร ก็มีวาฬมากมาย

หนังสือเล่มนี้ยังน่าสนใจสำหรับการรักษา Yuka ซึ่งเป็นตัวละครที่ไม่ใช่ไบนารีที่ไม่มีใครเอะอะจริงๆ บางคนใช้สรรพนามเพศหญิงสำหรับพวกเขา ผู้ชายบางคนและ Yuka ดูเหมือนจะไม่รำคาญที่ตัวเอกใช้ชื่อผู้ชายของพวกเขา Ryuji ซึ่งดูเหมือนจะเป็นนิสัยมากกว่าสิ่งใดที่จงใจมุ่งร้าย พวกเขามักจะสวมชุดเครื่องแบบผสมกันเสมอ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อตัวบนของเด็กชายและด้านล่างของเด็กผู้หญิงหรือด้านหลัง มีช่วงเวลาหนึ่งที่พวกเขาแสดงแบบฟอร์มลงทะเบียนการเตรียมงานศิลปะให้

Yatora และระบุอย่างชัดเจนว่า "เพศ: ชาย" แต่นั่นไม่น่าจะเป็นการบ่งบอกถึงเพศที่แท้จริงของ Yuka และลักษณะที่ปรากฏบนทะเบียนครอบครัวของพวกเขามากขึ้น (เจ้าสาวคือเด็กผู้ชายให้มุมมองที่ดีว่าทำไมพวกเขาถึงติดอยู่กับสิ่งนี้แม้ว่าจะไม่ใช่วิธีที่พวกเขาระบุ) มัน"เป็นที่น่าสังเกตว่า Yamaguchi ไม่ได้วาดภาพศิลปะทั้งหมดในหนังสือ ตัวการ์ตูนเองก็ใช่ แต่ภาพวิจิตรศิลป์ทั้งหมดถูกวาดโดยคนที่แตกต่างกัน หนึ่งภาพสำหรับตัวละครแต่ละตัว สิ่งนี้ช่วยทำให้ศิลปินแต่ละคนรู้สึกเหมือนว่าพวกเขามีสไตล์ที่แท้จริง และยังเพิ่มความสมจริงให้กับมังงะด้วย เนื่องจากงานภาพนิ่งและงานอื่นๆ ไม่ได้มีสไตล์

 พวกเขาดูเหมือนสิ่งที่อาจออกมาจากชั้นเรียนศิลปะที่แท้จริง เครดิตจะได้รับทุกครั้งที่มีผลงานของศิลปิน และ Yamaguchi ก็ขอบคุณศิลปินแต่ละคนในรายละเอียดเพิ่มเติมในภายหลังหนังสือเล่มแรกของ Blue Periodเป็นงานที่น่าสนใจ ทั้งในแง่ของการสำรวจความหมายของการสร้างงานศิลปะ (และวิธีการทำงาน) และการเล่าเรื่องเกี่ยวกับชายหนุ่มที่กำลังคิด ว่าเขาต้องการทำอะไรกับชีวิตของเขา แม้ว่าคุณจะไม่ใช่แฟนของงานวิจิตรศิลป์ แต่ก็ควรค่าแก่การเยี่ยมชมการเดินทางของ Yatora

สนับสนุนบทความคุณภาพโดย  animedonki

เว็บการ์ตูนอนิเมะออนไลน์