หลักคำสอนทางทหารของสหรัฐฯ

คำว่า "การปฏิเสธภูมิประเทศ" นั้นไม่ใช่หลักคำสอน

มันจะหายไปจากกระทรวงกลาโหม (dod) ภายในพจนานุกรมและไม่ปรากฏอยู่ในกองทัพอย่างเป็นทางการด้านการดำเนินงานหรือกองทัพอากาศของคำศัพท์ หลักคำสอนของกองทัพบกกล่าวถึง "การยิง [เพื่อ] ปฏิเสธการใช้ภูมิประเทศโดยไม่จำกัดของศัตรูและ [เพื่อ] ป้องกันไม่ให้กองหนุนของข้าศึกเข้าสู่การต่อสู้" แต่ไม่ได้ใช้คำว่าการปฏิเสธภูมิประเทศ บ    า      ค  า    ร่   า   อ  อ  น   ไ  ล   น์ นอกเหนือจากการกล่าวถึงสั้นๆเกี่ยวกับระบบ " การปฏิเสธพื้นที่ " เช่น กับระเบิดแนวคิดนี้ยังขาดไปจากหลักคำสอนเรื่องการยิงสนับสนุนด้วย หลักคำสอนกองกำลังร่วมกำหนด " มาตรการปฏิเสธ” เป็น “การกระทำขัดขวางหรือปฏิเสธการใช้อาณาเขต บุคลากร หรือสิ่งอำนวยความสะดวกของศัตรู” ในขณะที่กองทัพบกนิยาม “ปฏิเสธ” เป็น “ภารกิจขัดขวางหรือป้องกันไม่ให้ศัตรูใช้ภูมิประเทศ พื้นที่ บุคลากร เสบียง หรือสิ่งอำนวยความสะดวก ” ในหลักคำสอน มาตรการปฏิเสธพื้นที่ไม่เคยเชื่อมโยงโดยตรงกับไฟ อย่างไรก็ตามหลักคำสอนของกองทัพบกดูเหมือนจะพยักหน้าต่อการใช้ไฟสำหรับการปฏิเสธภูมิประเทศ โดยสังเกตว่าในระหว่างการปฏิบัติการด้านความมั่นคง "[f]ires อาจถูกใช้บ่อยขึ้นเพื่อป้องกันหรือปฏิเสธการใช้ เว็บไซต์สำคัญกว่าที่จะยึดพวกเขา”

การอภิปรายกึ่งทางการที่กว้างขวางที่สุดเกี่ยวกับการยิงการ

ปฏิเสธภูมิประเทศนั้นมาจากบทความปี 2548 ในวารสารวิชาชีพด้านการทหารของสหรัฐฯ สำหรับช่างปืนใหญ่ บทความอธิบายการใช้การยิงเพื่อปฏิเสธภูมิประเทศเพื่อขัดขวางการโจมตีด้วยปืนครกของผู้ก่อความไม่สงบต่อฐานปฏิบัติการของสหรัฐฯ ใกล้เมืองโมซูล ประเทศอิรัก ผู้เขียนไม่ได้กำหนดไฟการปฏิเสธภูมิประเทศและบทความไม่มีใบเสนอราคาหรือการอ้างอิงหลักคำสอน ค่อนข้างจะอธิบายถึงการดำเนินการปฏิเสธภูมิประเทศด้วยปืนใหญ่ ครก บ    า  ค   า   ร่   า และปืนและจรวดที่ติดตั้งเพื่อโจมตีเฮลิคอปเตอร์แม้ว่าการยิงการปฏิเสธภูมิประเทศจะไม่ใช่แนวคิดหลักคำสอน แต่ก็ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการ ตัวอย่างเช่น โฆษกกองทัพอธิบายว่า “การโจมตีด้วยการปฏิเสธภูมิประเทศมีประโยชน์ในการช่วยให้กองกำลังของเรามีอิสระในการหลบเลี่ยง การกำจัดที่กำบังและปกปิด [สำหรับ] กองกำลังของศัตรู [และ] ที่ส่งผลกระทบต่อรูปแบบชีวิตของศัตรูในลักษณะที่ช่วยให้เราสามารถ ได้รับข่าวกรองอันล้ำค่าบนเครือข่ายของพวกเขา”

หลักคำสอนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการยิง

เพื่อปฏิเสธภูมิประเทศนั้นน่าจะเป็นรูปแบบหนึ่งของการดำเนินการสกัดกั้นหรือการดำเนินการสร้างรูปร่าง คู่มือปฏิบัติการของกองทัพบกกำหนดการปฏิบัติการก่อร่างเป็นปฏิบัติการใดๆ ที่ “กำหนดเงื่อนไขสำหรับการปฏิบัติการที่เด็ดขาดผ่านผลกระทบต่อศัตรู ผู้กระทำการอื่นๆ และภูมิประเทศ ” หลักคำสอนร่วมกำหนดการดำเนินการห้ามเป็นการกระทำ "เพื่อป้องกันไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามใช้อาวุธยุทโธปกรณ์และหน่วยเสริมแรงในเวลาและสถานที่ที่พวกเขาเลือก" วัตถุประสงค์ของคำสั่งห้ามรวมถึงการเบี่ยงเบน ความล่าช้า และการทำลายศัตรู ตามที่กล่าวไว้ในภายหลัง การใช้ไฟเพื่อทำลายศัตรูถือเป็นการโจมตี และด้วยเหตุนี้จึงอยู่นอกเหนือคำจำกัดความของการยิงเพื่อปฏิเสธภูมิประเทศ ดังนั้นภูมิประเทศไฟปฏิเสธเป็นส่วนหนึ่งของการไม่ไวพจน์ของการเกิดเพลิงไหม้ห้าม

คำจำกัดความที่เสนอ

ขึ้นอยู่กับการปฏิบัติรายงานและหลักคำสอนที่เกี่ยวข้องเสนอคำนิยามของการเกิดเพลิงไหม้ปฏิเสธภูมิประเทศ: ไฟไหม้โดยตรงหรือโดยอ้อมตั้งใจที่จะขัดขวางความล่าช้าหรือป้องกันไม่ให้ศัตรูจากการใช้ภูมิประเทศพื้นที่หรือสิ่งอำนวยความสะดวก คำจำกัดความนี้ไม่รวมถึงการโจมตีต่อบุคลากรของศัตรูหรือสิ่งอำนวยความสะดวกที่ตั้งใจจะสร้างความเสียหาย ทำลาย ปราบปราม หรือเอาชนะพวกเขา เนื่องจากจุดประสงค์ของการโจมตีเหล่านั้นจะไม่เป็นการปฏิเสธภูมิประเทศ มีความแข็งแรงการสนทนาอย่างต่อเนื่อง (และมีประสิทธิภาพเป็นตามกฎหมาย , หลักการและนโยบายกรอบการทำงาน) โดยรอบสิ่งที่เรียกว่า "การโจมตีที่ร้ายแรง" แต่มีการอภิปรายสาธารณะน้อยมากเกี่ยวกับการเกิดเพลิงไหม้การปฏิเสธภูมิประเทศ คำจำกัดความการทำงานของไฟการปฏิเสธภูมิประเทศเป็นเงื่อนไขเบื้องต้นสำหรับการพิจารณากฎหมายและประเด็นนโยบายโดยรอบแนวคิด ประเด็นที่สำรวจในส่วนที่เหลือของบทความนี้

ผลกระทบทางกฎหมายระหว่างประเทศ“การโจมตี”

ในการสู้รบทั้งระหว่างประเทศและนอกประเทศ "การโจมตี" เกี่ยวข้องกับระบอบการกำหนดเป้าหมายของ LOAC รวมถึงกฎเกณฑ์ที่ควบคุมความแตกต่างระหว่างเป้าหมายที่ชอบด้วยกฎหมายกับวัตถุที่เป็นพลเรือน ภาระผูกพันในการป้องกันที่เป็นไปได้ระหว่างการโจมตี และหลักการของสัดส่วน [1]

รูปทรงที่แน่นอนของสิ่งที่ถือว่าเป็น“ โจมตี ”

ภายใต้กฎหมายของความขัดแย้งที่มีการถกเถียงกันอย่างรุนแรงและได้รับการสำรวจโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน 2020 ลีเบอร์สถาบันการประชุมสัมมนา แม้จะอยู่ภายใต้คำจำกัดความที่แคบของการโจมตีที่ผู้พัน (เกษียณแล้ว) ดิ๊ก แจ็กสัน การยิงเพื่อปฏิเสธภูมิประเทศยังคงเป็น "การโจมตี" เพราะเป็น "การกระทำที่รุนแรงต่อคู่ต่อสู้" ในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามและวัตถุของเขาอาจไม่อยู่ที่ตำแหน่งเป้าหมายในขณะที่การโจมตี การยิงการปฏิเสธภูมิประเทศยังคง "ต่อต้านฝ่ายตรงข้าม" เพราะเจตนาคือ "ขัดขวางหรือป้องกันศัตรู"จากการใช้ภูมิประเทศ” ที่น่าสนใจคือ แจ็คสันไม่รวม “การเปลี่ยนแปลงอาคารหรือที่ดินเพื่อเพิ่มความได้เปรียบทางยุทธวิธี” และ “ทิ้งอาวุธยุทโธปกรณ์ส่วนเกินจากเครื่องบินในพื้นที่เปิดโล่งและไม่มีประชากร” จากคำจำกัดความของการโจมตี—สถานการณ์ที่ฟังดูคล้ายกับรายงาน “การทิ้ง [ของ] หลายร้อยรายการ” ระเบิดใบ้ในอัฟกานิสถานเพื่อสร้างภูมิประเทศอย่างแท้จริง” อย่างไรก็ตาม เจตนาเป็นสิ่งที่สำคัญ และเจตนาเบื้องหลังการยิงเพื่อปฏิเสธภูมิประเทศคือการใช้ไฟ—รูปแบบของกำลังหรือความรุนแรง—เพื่อปฏิเสธการใช้ภูมิประเทศของศัตรู