แบคทีเรียในไส้ของผึ้งที่ได้รับการออกแบบมาจะหลอกให้ผู้จู่โจมทำลายตนเอง

โปรดทราบว่าไรดูดไขมันที่ตายแล้วรวมทั้งเชื้อไวรัสทำลายปีก จุลชีวันในไส้ที่ได้รับการออกแบบมาเป็นพิเศษสามารถปกป้องรักษาผึ้งโดยการหลอกลวงล่อศัตรูให้ทำลายตนเอง แบคทีเรีย Snodgrassella ที่มีรูปร่างเหมือนแท่งซึ่งพบได้มากในไส้ของผึ้งได้รับการออกแบบมาเพื่อปลดปล่อยโมเลกุล RNA แบบเกลียวคู่ซึ่งจะช่วยลดแนวทางการทำงานของยีนในไรหรือเชื้อไวรัส แล้วต่อจากนั้นศัตรูพืชจะทำลายตนเองโดยการปิดยีนที่สำคัญนิดหน่อยของมันเอง วิธีการนี้กีดขวางขั้นตอนทางด้านชีววิทยาตามธรรมชาติที่เรียกว่าการก่อกวน RNA หรือ RNAi (SN: 10/4/06) แบคทีเรียในระบบทางเดินอาหารกระตุ้นแล้วส่งผลให้มีการเกิดการบิดเบือนข้อมูลที่เป็นจุดหมายนี้“ อะไรบางอย่างเสมือนวัคซีนที่มีชีวิต” ฌอนลีโอทุ่งนาร์ดนักจุลชีววิทยาจากมหาวิทยาลัยเท็กซัสออสตินกล่าวทางที่ตั้งเป้าหมายของ RNA ทำให้นักวิทยาศาสตร์พึงพอใจสำหรับการต่อสู้กับศัตรูพืชหรือปัญหาอื่นๆในช่วงเวลาที่ลดจังหวะสำหรับเพื่อการรังแกคนที่ไม่รู้เรื่องอิโหน่อิเหน่ งานก่อนหน้าที่ผ่านมาชี้ให้เห็นว่าการให้ผึ้งโดยตรงกับ RNA ที่ระบุเองก็สามารถใช้งานได้เช่นเดียวกัน Leonard กล่าว แม้กระนั้นสิ่งต่างๆนั้นราคาแพงแพงสำหรับการผลิตแล้วก็เสื่อมสภาพอย่างเร็ว แต่จุลชีพในไส้สามารถสร้าง RNA ได้ถัดไปรวมทั้งเติมเต็มอุปทานสำหรับการทดลองแบบง่ายลีโอที่นาร์ดรวมทั้งเพื่อนผู้ร่วมการทำงานได้ตั้งเป้าหมายภัยรุกรามใหญ่สองอย่างต่อผึ้งในอเมริกาเหนือ อาทิเช่น การดูดไขมันไรวาร์โรอาปรสิตรวมทั้งเชื้อไวรัสปีกที่ผิดรูปผิดร่างซึ่งไรพวกนั้นแพร่ไปไปในผึ้ง (SN: 1/18/19) นักวิทยาศาสตร์กล่าวในนิตยสาร Science 31 เดือนมกราคมสำหรับในการเตรียมผึ้งอายุน้อย ในการทดลองไรนักค้นคว้าได้ติดตามชะตาชีวิตของศัตรูพืช (การเก็บไรเพื่อแพร่ขยายไปในผึ้งทดสอบนั้นง่ายลีโอท้องนาร์ดกล่าวเพียงหาผึ้งที่ถูกก่อกวนแล้วปัดฝุ่นด้วยน้ำตาลผงแล้วไรจะตกลงมาในห้องน้ำอาร์โทรพอเพียงด) ไรมีทิศทางที่จะตายราวๆ 70 เปอร์เซ็นต์ด้านใน 10 วันเมื่อรับประทานผึ้ง กับจุลชีพในไส้ที่ติดกับดักหนู การทดลองเชื้อไวรัสก็มองมีลักษณะท่าทางด้วยเหมือนกัน ผึ้งที่ฉีดด้วยแบคทีเรียปกป้องมีอัตราการรอคอยดชีวิตสูงมากขึ้น 37 เปอร์เซ็นต์ใน 10 คราวหน้าจากสัมผัสกับเชื้อไวรัสปีกที่ผิดแบบ    ขอขอบคุณบทความคุณภาพ จาก แทงบอล  การทดสอบนี้เป็นการพิสูจน์แนวทางลีโอทุ่งนาร์ดกล่าว ผึ้งมิได้ดำรงชีวิตราวกับสำหรับในการทดลองจริงๆ- ในกรงเล็กๆที่มีสหายอ่อนวัยเท่าๆกัน 20 ตัว แนวทางจุลอินทรีย์ในไส้นี้จำเป็นจะต้องดำเนินการในความสลับซับซ้อนของรังที่บริบูรณ์ แล้วก็แบคทีเรียที่ใช้คุ้มครองป้องกันก็จำเป็นที่จะต้องดำเนินงานข้างในจุลชีวันในไส้ของผึ้งเต็มต้นแบบการสั่งสมของแบคทีเรียรวมทั้งจุลชีพอื่นๆที่เจอในอวัยวะภายในของแมลง “ ผึ้งมีไมโครไบโอมที่ใกล้เคียงแล้วก็สงวนไว้ได้อย่างน่าทึ่ง” แม้ว่าจะมีการเปลี่ยนอย่างหนักลีโอทุ่งนาร์ดกล่าว เมื่อตัวอ่อนผึ้งกลายเป็นตัวสมบูรณ์เต็มวัยมันจะสูญเสียเยื่อบุไส้เก่าแล้วก็จุลชีพที่อาศัยอยู่ตรงนั้น ผึ้งที่พึ่งโตเต็มวัยจะเติมเต็มจุลชีวันจากเพื่อนพ้องร่วมรัง โดยธรรมดาแบคทีเรียห้าจำพวกจะปรากฏขึ้นซ้ำๆซากๆรวมทั้งแบคทีเรีย Snodgrassella ที่วางแบบมาสำหรับในการทดลองนี้ การควบคุมแบคทีเรียพวกนั้นเพื่อหา RNA แบบเกลียวคู่เป็น“ แนวทางที่แปลกใหม่รวมทั้งดีเลิศสำหรับเพื่อการส่งระบบนี้” Dennis vanEngelsdorp นักระบาดวิทยาจากมหาวิทยาลัยแมริแลนด์ในคอลเลจพาร์คกล่าว แม้กระนั้นเขาเตือนว่าการใช้งานจริงจำเป็นต้องใช้เวลานาน นอกจากข้อบกพร่องที่เลี่ยงมิได้สำหรับในการมานะขยายขนาดการทดลองในห้องทดลองขนาดเล็กเขายังมองเห็นปัญหาใหญ่ๆที่จำเป็นต้องตรึกตรอง ด้วย RNAi“ คุณกำลังปิดยีนรวมทั้งจะต้องมีการโต้แย้งกันอย่างยอดเยี่ยมว่าพวกเราจะควบคุมสิ่งนี้เช่นไร” เขากล่าวว่าการใช้แบคทีเรียในระบบทางเดินอาหารเพื่อสำเร็จที่ร้ายแรงต่อศัตรูพืชนั้นเป็น "เรื่องสำคัญมากมาย" Jay Evans นักวิชากีฏวิทยาจากห้องทำการด้านการวิจัยผึ้งของกระทรวงเกษตรสหรัฐในเมืองเบลต์สวิลล์เมืองแมริแลนด์กล่าว "พวกเราได้ทดสอบกับผลของการทดสอบนับเป็นเวลาหลายปีแล้วอาจเกิดขึ้นจาก แบบอย่างอื่นๆของการส่ง RNA นั้นไม่ดี” แต่ว่าไม่ว่าโลกจะพร้อมสำหรับผึ้งที่มีจุลชีวันในไส้ที่ได้รับการดัดแปลงแก้ไขกรรมพันธุ์หรือไม่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่ง เขาไม่มุ่งหวังว่าผึ้งกลุ่มนี้จะแผดเสียงงึมงำผ่านสวนอัลมอนด์หรือสวนผลแอปเปิ้ลเร็วๆนี้