สำหรับจิตวิญญาณ ภายใต้มุมมองของพวกเขาเป็นสิ่งที่แตกต่างทางภววิสัยจากจิตใจ  ลัทธิ เพ้อฝันตั้งสมมติฐานว่าวัตถุทางวัตถุไม่มีอยู่จริงเว้นแต่จะรับรู้ได้และเป็นเพียงการรับรู้เท่านั้น ผู้นับถือ ลัทธิแพนจิตนิยม  panpsychism ซึ่งเป็นลัทธิทวิ นิยมประเภท หนึ่ง ปรัชญา ยึดถือว่าทุกสิ่งมีลักษณะของจิต แต่ไม่ใช่ว่าทุกสิ่งมีอยู่จริงในใจ ลัทธิเอกนิยมที่ เป็นกลางตั้งสมมติฐานว่าการดำรงอยู่ประกอบด้วยสสารเดี่ยวที่ในตัวมันเองไม่ใช่ทั้งจิตใจและร่างกายแต่มีความสามารถในด้านจิตใจและร่างกายหรือคุณลักษณะ ดังนั้นจึงหมายถึงทฤษฎีสองด้าน สำหรับศตวรรษที่ผ่านมา